Παρασκευή 4 Μαΐου 2012

ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ κ. ΣΤΕΦΑΝΟ ΜΑΝΟ

Η πρόταση της Δράσης για το ασφαλιστικό είναι πράγματι πρωτοποριακή και ενδιαφέρουσα… Η καθιέρωση εθνικής βασικής σύνταξης στα 700 ευρώ για όλους ανεξαιρέτως τους εργαζομένους (αν υπάρχουν ακόμα τέτοιοι) από αγρότη μέχρι βουλευτή γκρεμίζει τα στερεότυπα πατρικείων-πληβείων που κυριαρχούν στην ελληνική κοινωνία, τουλάχιστον για τη ζωή μετά τα 67… Ωστόσο, υποφέρει από δυο πολύ σκοτεινά σημεία αυτή η πρόταση… Η μεταβατική περίοδος που θα πρέπει να δοθεί για να είναι η συγκεκριμένη λύση κοινωνικά δίκαιη στη βάση της ανταποδοτικότητας των εισφορών που έχουν καταβληθεί θα είναι τεράστια, γιατί ακόμα και ο εργαζόμενος που έχει καταβάλλει εισφορές ενός έτους αξίζει προνομιακής μεταχείρισης σε σχέση με αυτόν που μπαίνει σήμερα στην αγορά εργασίας και δεν υποχρεούται σύμφωνα με την πρόταση της Δράσης να καταβάλλει καμιά εισφορά… Πόσω μάλλον άνθρωποι που πλήρωσαν εισφορές εδώ και 30-35 χρόνια και τώρα βγαίνουν σε σύνταξη διεκδικώντας το αυτονόητο αίτημά τους να εισπράξουν όσα δικαιούνται… Το δεύτερο σκοτεινό σημείο αφορά το μέγα ζήτημα της υγειονομικής περίθαλψης… Η υγεία είναι κοινωνικό αγαθό… Η μη υποχρεωτική καταβολή εισφορών δεν μπορώ να καταλάβω πως θα διατηρήσει το δωρεάν χαρακτήρα των υπηρεσιών υγείας… Αν πρόκειται για ιδιωτικοποίηση ενός δημόσιου αγαθού με χαρακτήρα επιβίωσης, η πρόταση είναι κοινωνικά ανάλγητη… Ωστόσο, εκτιμώντας την ανθρώπινη στάση σας κύριε Μάνο (για την ανάλγητη κυρία Ξαφά, για παράδειγμα, θα ισχυριζόμουν το αντίθετο) θεωρώ ότι δεν εννοείτε κάτι τέτοιο… Αλλά εξακολουθώ να αναρωτιέμαι πως θα χρηματοδοτείται η υγειονομική περίθαλψη… Αν χρηματοδοτηθεί από την τοποθέτηση εισφορών σε ιδιωτικές ασφαλιστικές, πρόκειται για ανευθυνότητα απέναντι στους εργαζομένους, καθώς πολλές ιδιωτικές ασφαλιστικές ακολούθησαν το παράδειγμα των ασφαλιστικών ταμείων σε αφερεγγυότητα, σε συμπαιγνία με το τερατώδες κράτος…

Επιτρέψτε μου να κάνω μια πρόταση για το ασφαλιστικό… Συγχωρήστε μου την αφέλεια και την παρόρμηση της νεανικής μου ηλικίας… Κάθε βιώσιμο και δίκαιο ασφαλιστικό σύστημα πρέπει να στηρίζεται στη βάση της ανταποδοτικότητας, του τίμιου δούναι και λαβείν κράτους-πολίτη (όχι του άτιμου δούναι και λαβείν κόμματος-πελάτη)… Επομένως, προτείνω να δημιουργηθεί ένα κομπόδεμα minimum εισφορών καθ’ όλη τη διάρκεια του εργασιακού βίου του εργαζομένου (δηλαδή χρήματα που κατέβαλε ο ίδιος), το οποίο θα συνδυάζεται με τη βασική εθνική σύνταξη των 400 ευρώ (το ποσό είναι ενδεικτικό, θα καθορίζεται με βάση το ποσό των άμεσων φόρων που θα κρίνει η εκάστοτε λαϊκή βούληση μέσω της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας ότι πρέπει να διατεθούν για συνταξιοδοτικές ανάγκες) που θα καταβάλλεται ανεξαιρέτως σε όλους όσοι συνταξιοδοτούνται…

Ο προσδιορισμός της σύνταξης που θα δίνεται κάθε χρόνο θα γίνεται ως εξής, διαίρεση του συνολικού ποσού των εισφορών με το χρόνο που απομένει για τη συμπλήρωση του προσδόκιμου ζωής (78 έτη στην Ελλάδα) και πρόσθεση στο ποσό της διαίρεσης της βασικής εθνικής σύνταξης… Για παράδειγμα, αν κάποιος συνταξιοδοτηθεί στα 58 (κανείς πριν τα 50, κανείς μετά τα 65) και έχει συμπληρώσει εισφορές 200.000 ευρώ, του απομένουν κατά μέσο όρο 20 χρόνια ζωής, άρα 200.000/20=10000 ευρώ το χρόνο συν το ποσό της εθνικής σύνταξης… Αν θέλει μεγαλύτερη σύνταξη, θα μπορεί να καταθέτει στον ειδικό προσωπικό τραπεζικό λογαριασμό, από τον οποίο θα υποχρεούται να κάνει ανάληψη μόνο μετά την έκδοση συνταξιοδοτικής απόφασης, επιπλέον ποσό χωρίς ανώτατο όριο… Αν κάποιος πεθάνει πριν τη συμπλήρωση του προσδόκιμου ζωής, οι κληρονόμοι του (με διαθήκη ή εξ αδιαθέτου) θα μπορούν ως τη συμπλήρωση των 78 ετών (αν ζούσε υποθετικά) να εισπράττουν το ποσό των εισφορών (χωρίς φυσικά τη βασική εθνική σύνταξη)… Στο παράδειγμα που έθεσα πριν, αν ο συνταξιούχος πεθάνει στα 68, για τα επόμενα 10 χρόνια οι κληρονόμοι του θα μπορούν να εισπράττουν 10.000 ευρώ το χρόνο (το ποσό των εισφορών) και όχι τα 4800 (τα 400 ευρώ το μήνα της βασικής εθνικής σύνταξης)…

Αν κάποιος ξεπεράσει το προσδόκιμο ζωής και έχει καλυφθεί όλο το κομπόδεμα των εισφορών του, θα συνεχίσει να χρηματοδοτείται μέσα από δυο πηγές (έναν ειδικό απειροελάχιστο φόρο της τάξης του 0,5-1% που θα καταβάλλει κάθε εργαζόμενος του δημοσίου τομέα και από την εξοικονόμηση της βασικής εθνικής σύνταξης από όσους απεβίωσαν πριν τη συμπλήρωση του προσδόκιμου)…


Ως προς το εφάπαξ, δε θα υπάρχει ειδική εισφορά, αλλά θα είναι προαιρετικό… Δηλαδή στο παράδειγμα που θέσαμε, από τις 200.000 ευρώ ο συνταξιούχος θα δικαιούται να πάρει ως εφάπαξ από 0 έως 200.000 ευρώ και το ποσό που θα ζητήσει να καταβληθεί εφάπαξ θα αφαιρείται από το κομπόδεμα… Αν, για παράδειγμα κάποιος συνταξιούχος θέλει να ανοίξει μια επιχείρηση χωρίς να βάλει την οικογένειά του στο λούκι του δανεισμού (όπως δυστυχώς έχουν μπει τόσα και τόσα νοικοκυριά, είτε από ανάγκη είτε από υπερκαταναλωτισμό) μπορεί να ζητήσει ακόμα και τις 200.000 ευρώ στο χέρι και ως σύνταξη θα του καταβάλλεται μόνο η βασική εθνική σύνταξη, καθώς θα έχει αποφασίσει να διαχειριστεί διαφορετικά το κομπόδεμά του…

Πρόκειται για έναν τρόπο υπολογισμού που μου φαίνεται κοινωνικά δίκαιος, ειδικά απέναντι στους εργαζομένους του δημοσίου τομέα, οι οποίοι από τη μια πολλές φορές παίρνουν υπέρογκες συντάξεις δυσανάλογες των εισφορών τους και από την άλλη πλευρά βρίσκονται εκτεθειμένοι στον κίνδυνο λεηλασίας των ασφαλιστικών ταμείων από διορισμένους ημέτερους διαπλεκόμενους των μηχανισμών εξουσίας… Επιπλέον, προάγει τη φιλελεύθερη αρχή της ιδιωτικής αυτονομίας, καθώς ο κάθε εργαζόμενος μετά τη συνταξιοδότησή του θα διαχειρίζεται το κομπόδεμά του, όπως ο ίδιος επιθυμεί… Εξυπηρετεί ταυτόχρονα το κοινωνικό κράτος και τον πολιτικό φιλελευθερισμό ως θεμελιώδεις συνταγματικές αρχές ενός κράτους δικαίου… Θα παρακαλούσα, κύριε Μάνο με την οξυδέρκεια και την κοινή λογική που σας διακρίνει, να αξιολογήσετε την παραπάνω πρόταση και να διατυπώσετε την κριτική σας (θετική ή αρνητική, η διαφωνία εξάλλου είναι αρετή της δημοκρατίας)… Σας ευχαριστώ για την υπομονή να διαβάσετε ένα τόσο μακροσκελές άρθρο!!! Καλή επιτυχία στις εκλογές (θα ήθελα πολύ να δω τη Δράση στη Βουλή, αν και δεν θα σας ψηφίσω)!!!


Υ.Γ. Μόνο 5 κόμματα θα ήθελα να δω στο επόμενο Κοινοβούλιο (ΣΥΡΙΖΑ, Οικολόγοι Πράσινοι, Δημοκρατική Αριστερά, Δημιουργία Ξανά και Δράση)… Τις αριστερές δυνάμεις λόγω αντικαπιταλιστικής ιδεολογίας και ανάδειξης της φούσκας του αρρωστημένου χρηματοπιστωτικού φαινομένου (όχι λόγω Τσίπρα φυσικά) και τις φιλελεύθερες δυνάμεις, επειδή είναι οι μόνες που αρθρώνουν μεταρρυθμιστικό λόγο και απαντούν πειστικά στην τεράστια εγχώρια κρίση αξιών, θεσμών, που έχει προκαλέσει αυτός ο Λεβιάθαν (το πελατειακό κράτος που έχει απλώσει παντού τα πλοκάμια του και τα κεφάλια του πολλαπλασιάζονται σα Λερναία Ύδρα)… Ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της χώρας (άρα οι μεταρρυθμίσεις για να πάψουμε να αποτελούμε το τελευταίο σοβιετικό οχυρό του Δυτικού κόσμου) είναι απαραίτητος, όπως επίσης και ο επαναπροσανατολισμός των αξιών της Ε.Ε., η οποία επιμένει σε μια αδιέξοδη, τιμωρητική συνταγή λιτότητας… Η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση είναι ένας φωτεινός μονόδρομος, ο ευρωπαϊκός ολοκληρωτισμός (Μέρκελ-Σαρκοζί) είναι ένα σκοτεινό αδιέξοδο… Δυστυχώς, ο ελληνικός λαός πολύ φοβάμαι ότι θα εκλέξει όσους θέλουν κλειστά σύνορα, κλειστά επαγγέλματα, σκοτάδι πίσσα… Αλλά, δε θέλω να σας απογοητεύσω… Καλή δύναμη!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου